Με το πλεόνασμα μετα-αποκαλυπτικών ταινιών που υπάρχει στον σημερινό κινηματογράφο, ο Δρόμος κάνει αυτό που πολύ λίγες ταινίες σε οποιοδήποτε είδος φαίνονται ικανές να κάνουν. Εδώ πρόκειται για μια ταινία που με τη δική της διορατικότητα αποτυπώνει τον ρεαλισμό της φρίκης ενός ολοκαυτώματος, συνδυάζοντας το απόλυτα χειρότερο δυνατό μέλλον με τα πιο βαθιά όμορφα ανθρώπινα χαρακτηριστικά...
Μου αρέσουν οι ταινίες που είναι εξαιρετικά απίστευτες, καθώς αυτού του είδους οι ταινίες είναι συνήθως και διασκεδαστικές. Το Sahara, όχι δεν ήταν απλώς μια διασκεδαστική ταινία, αλλά ήταν μια κακή φθηνή παραγωγή, από αυτές που μας έχει συνηθίσει το Χόλιγουντ. Προσωπκά πιστεύω οτι κανείς δεν θα τη παρακολουθούσε πάνω από 15', αν δεν υπήρχαν ο Μάθιου Μακόναχι και η Πενέλοπε Κρουζ....
Ένα Κάποιο Τέλος (2017)
Το καλύτερο που μπορώ να πω για αυτήν την ταινία είναι ότι φαινόταν πραγματική και τα συναισθήματα μεταφέρθηκαν σωστά. Ο Jim Broadbent είναι σπουδαίος ηθοποιός και στη πραγματικότητα, αυτός ήταν ολόκληρη η ταινία. Δεν υπήρχαν όμως καθόλου λαμπερές ή έντονες στιγμές. Ούτε μια, η ταινία φαίνεται τελείως επίπεδη, χωρίς άκρα ή προβληματισμούς. Επίσης είχε πάρα πολλά flashbacks προκειμένου...