Πρόκειται για μια ταινία στην οποία απολαμβάνεις το εμφανές κέφι των παραγόντων της, το φοβερό Βρετανικό χιούμορ, τις εξαιρετικές εικόνες των πρώτων εκείνων κατασκευών που άνοιξαν τους αιθέρες στον άνθρωπο, μέσα από την φαινομενικά απλοϊκή ιδέα του σεναρίου, που όμως δίνει την ευκαιρία για μια ξεχωριστή παραγωγή κεφιού. Εκείνο που κάνει την διαφορά είναι οι προσωπικότητες και οι...
Το απόλυτο σκουπίδι του σύγχρονου Χόλιγουντ που πήρε μια πραγματική ιστορία και την έκανε ένα τίποτα. Η ταινία είναι ένα αστείο, ο στόχος της αμαύρωσης της εικόνας του Assange είναι προφανής από την αρχή έως το τέλος. Συνεχίζει να τον απεικονίζει ως παρανοϊκό, εγωιστικό, ναρκισσιστικό, σεξουαλικό μανιακό, χειραγωγικό άτομο, που δεν έχει καμία απολύτως αρχή. Μερικές φορές τον δείχνει...
Το Σύνδρομο του Βερολίνου (2017)
Προφανώς ο τίτλος παραπέμπει στο γνωστό σύνδρομο της Στοκχόλμης όπου τα θύματα απαγωγών αναπτύσσουν κάποια συμπάθεια προς τους απαγωγείς τους. Δεν μπορώ να πω ότι η ταινία ήταν κακή αλλά είχε κάποια λογικά κενά και κυρίως το ερώτημα πως δεν βρήκε κάποιο τρόπο η Τερέζα πάλμερ να διαφύγει από το σπίτι στο οποίο ήταν περιορισμένη, καθώς και το όχι τόσο ξεκάθαρο τέλος του απαγωγέα....