Μου πήρε κάμποσο καιρό για να καταλήξω πως πρόκειται για την ευφυέστερη παιδική ταινία που έχω δει. Πανέξυπνοι διάλογοι, πανέξυπνο σενάριο και πανέξυπνο χιούμορ - κάποια από αυτά είναι λίγο δύσκολο να τα "πιάσει" ένα παιδί 10 ετών - ακόμα και με την ελληνική μετάφραση σε μια παραγωγή της Warner Bros που δεν υστερεί σε τίποτα σε σχέση με τους γίγαντες Disney και Pixar. Πιστεύω λοιπόν...
Διεφθαρμένοι αστυνομικοί παγιδεύουν έναν συνεργάτη τους ο οποίος αδίκως φυλακίζεται. Εκείνος δραπετεύει και προσπαθεί να αποδείξει την αθωότητά του. Κλασικό χολιγουντιανό σενάριο με τη πρωτοτυπία οτι η μισή ταινία είναι γυρισμένη στον 20ο όροφο ενός ξενοδοχείου, όπου ο ήρωας διαπραγματεύεται το μέλλον του. Έχει δράση, έχει αγωνία, αλλά δε ξεφεύγει πολύ από τον μέσο όρο των σύγχρονων...
Μια Ξεχωριστή Μέρα (1993)
Αν και ο Μάικλ Ντάγκλας ποτέ δεν με ενθουσίαζε στις ταινίες που πρωταγωνιστούσε, ομολογώ πως σε αυτή εδώ είναι εξαιρετικός και μάλιστα σε έναν ρόλο που δεν τον συνηθίζει, αυτόν του ψυχοπαθή που σταδιακά μεταμορφώνεται σε εγκληματία. Πολύ δυνατός και ο γίγαντας της ηθοποιίας Ρόμπερτ Ντιβάλ στον ρόλο του αστυνομικού. Πέρα από τις καλές αυτές ερμηνείες, η ταινία έχει σε όλη τη διάρκειά...