Το "Μια Ενοχλητική Αλήθεια" του Davis Guggenheim του 2006 ήταν μια αποτελεσματική άσκηση ευαισθητοποίησης, εστιάζοντας στις "διαφάνειες" του Αλ Γκορ, όπως τις ονομάζει, στην πραγματικότητα της κλιματικής αλλαγής. Έντεκα χρόνια μετά, η συνέχεια εντείνει την κρίση: είναι περιττό να πούμε ότι καθώς το χρονοδιάγραμμα του ντοκιμαντέρ προσεγγίζει το παρόν, το φάσμα του Trump αναδύεται...
Με ένα απίστευτο καστ μεγάλων ονομάτων, πρόκειται σαφώς για τη καλύτερη ρομαντική κομεντί του 2009 και για μένα προσωπικά, από τις καλύτερες από το 2000 και μετά. Εξερευνώντας τις σχέσεις ζευγαριών σε παράλληλες ιστορίες, αναδεικνύει τον διαχρονικό προβληματισμό για το πως γίνονται, εξελίσσονται και τελειώνουν, έχοντας παράλληλα ένα πολύ πρωτότυπο τίτλο που σου κινεί την περιέργεια...
Υπόθεση 39 (2009)
Ήταν μια ωραία μικρή έκπληξη για εμένα, έναν μεγάλο θαυμαστή ταινιών τρόμου. Δεν βασίστηκε στο "πηδάω από τον φόβο μου" από το οποίο εξαρτώνται τόσες πολλές ταινίες τρόμου, αν και είχε μερικά τέτοιες σκηνές. Δημιούργησε μια πολύ ανατριχιαστική ατμόσφαιρα που κράτησε μέχρι το τέλος. Έχετε υπόψη οτι η ταινία θα μπορούσε να υποστηριχθεί με καλύτερη ηθοποιία (μιλάω για τη Renee) και...