Η αλήθεια είναι ότι έχει γίνει εξαιρετική δουλειά στα γραφικά, τα οποία είναι πολύ αληθοφανή. Εκτός ίσως από τη σκηνή του Τζόνσον και της γυναίκας του μέσα στο φουσκωτό στο πλημμυρισμένο Σαν Φρανσίσκο, όπου φαίνεται η ένθεση των χαρακτήρων στη σκηνή. Εκτός από αυτό, δεν υπάρχει κινηματογραφικά τίποτα άλλο να προσέξουμε, καθώς σενάριο, πλοκή, ηθοποιία είναι παντελώς αδιάφορα
Πρώτον, είναι λάθος να έχουμε τον Ryan Reynolds εκτός ταινίας τόσο νωρίς. Καθώς σκοτώνεται γρήγορα, δημιουργείται ένα κενό μεγέθους αστεριού στην ταινία. Είναι μια χαρά να χρησιμοποιείς έναν άγνωστο ηθοποιό σε αυτόν τον ρόλο. Ο Kevin Costner κάνει κάποια βήματα για να γεμίσει το κενό, αλλά καθόλου αποτελεσματικά. Επίσης γρυλίζει αντί να λέει τα λόγια του. Η πρώτη του εμφάνιση είναι...
Ταρ (2022)
Στο πρώτο λεπτό αυτής της ταινίας, η Κέιτ Μπλάνσετ δείχνει πόσο εξαιρετική ηθοποιός είναι. Ο χαρακτήρας της, ο πρωταγωνιστής μαέστρος Lydia Tár, περιμένει να ανέβει στη σκηνή. Δεν υπάρχει διάλογος, μόνο γλώσσα του σώματος. Αλλά ακόμα και χωρίς λόγια, η Μπλάνσετ δείχνει τι σκέφτεται και τι αισθάνεται η Ταρ. Η αξιοσημείωτη ερμηνεία της Μπλάνσετ είναι ένα μεγάλο μέρος αυτού που κάνει...