Από τις πιο βαρετές και χωρίς νόημα ταινίες με θέμα τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο που έχω δει μαζί με τον Κώδικα των Ναβάχο και το Κάποτε Ήμασταν Στρατιώτες. Όπως αναφέρθηκε και σε προηγούμενο σχόλιο η βασική μάχη εξελίχθηκε σε ένα μικρό κομμάτι γης και τα ανοιχτά πλάνα σε όλη την ταινία ήταν ελάχιστα. Αυτό είναι ένα σοβαρό μειονέκτημα καθώς ποτέ δεν είχαμε τη μεγάλη εικόνα της μάχης....
Είναι κρίμα να βλέπουμε ταινίες να έχουν ως κύριο άξονα τα social media, σαν να μας είναι κάτι μακρινό η απρόσιτο ή σαν να είναι ο μόνος τρόπος για να φτάσει το σενάριο τη πλοκή εκεί που θέλει. Η ταινία είχε τις προδιαγραφές, την ατμόσφαιρα, τους ηθοποιούς, τους διαλόγους και τη μουσική για να μας δώσει κάτι ξεχωριστό. Και πράγματι τα πρώτα 20 λεπτά έδιναν την αίσθηση ότι θα δούμε...
Paterno (2018)
Δεν πρόκειται να μιλήσω για την ταινία ως ταινία γιατί κατά τη γνώμη μου είναι άσκοπο. Όλοι γνωρίζουμε την ιστορία. Επώδυνη, πικρή, μελαγχολική. Αυτό που δεν γνωρίζαμε, αυτό που δεν μπορούσαμε να φανταστούμε είναι αυτό που ήταν στο μυαλό του Joe Paterno. Τώρα έχουμε μια εύλογη, βαθιά ανθρώπινη εκδοχή της, στα μάτια του Al Pacino. Είδα έναν αξιοπρεπή άνθρωπο της γενιάς του να αντιμετωπίζει...