Πάντα βάζω κανόνα να κάνω κριτική μόνο όταν τελειώσει μια σειρά ή μια ταινία. Σε αυτήν την περίπτωση, ξεκίνησα περίπου σαράντα λεπτά, για έναν μόνο λόγο: βαρέθηκα απίστευτα. Λατρεύω την πρωτότυπη Blade Runner του 1982, και παρόλο που μια ταινία πίστευα ότι δεν χρειαζόταν ποτέ συνέχεια, ήμουν ανοιχτός σε αυτή την εκδοχή και πίστευα ότι η βασική ιστορία αυτής της ταινίας ήταν αρκετά...
Ενθουσιάστηκα αμέσως όταν είδα μια νέα ταινία του Nick Cage, το Renfield, στους κινηματογράφους. Για να μην πω ότι αγαπώ πολύ τους βρικόλακες. Και από πολλές απόψεις, αυτή η ταινία είναι ακριβώς αυτό που ήθελα. Είναι διασκεδαστική, υπερβολική και οριακά εξωφρενική. Γέλασα αρκετά, και με την κωμωδία και με την τρέλα. Υπάρχει μια σκηνή κοντά στο τέλος που αποτυπώνει τέλεια την παράλογη...
Απόλυτη Ευφυΐα (2011)
Η ταινία είναι μοναδική από πολλές απόψεις. Ο διάλογος είναι συγκρίσιμος με το Κοινωνικό Δίκτυο στην πολυπλοκότητα και την απόδοση, η υποκριτική ήταν εξαιρετική (δεν άξιζε Όσκαρ αλλά έκανε τη δουλειά πολύ καλά), Μουσική / Ήχος ήταν πολύ ευχάριστα και μοναδικά, η σκηνοθεσία ήταν υπέροχη, αλλά το μοντάζ ήταν το καλύτερο και σίγουρα έπρεπε να προταθεί για Όσκαρ. Μεγάλα ονόματα οι δύο...