Παλιά και κλασική με δύο μεγάλα για τότε ονόματα, τον Mel Gibson και την Helen Hunt. Ο ορισμός της ρομαντική κομεντί για μεγάλους με τις αναμενόμενες ανατροπές και έρωτες του αμερικανικού ελαφρού κινηματογράφου. Οι πολλές κλισέ σκηνές και το προβλέψιμο από το πρώτο 10λεπτο happy ending, μας κάνουν να νομίζουμε οτι την έχουμε ξαναδεί. Ωστόσο, πρόκειται για μια χαριτωμένη, χαζοχαρούμενη...
Πάντα βάζω κανόνα να κάνω κριτική μόνο όταν τελειώσει μια σειρά ή μια ταινία. Σε αυτήν την περίπτωση, ξεκίνησα περίπου σαράντα λεπτά, για έναν μόνο λόγο: βαρέθηκα απίστευτα. Λατρεύω την πρωτότυπη Blade Runner του 1982, και παρόλο που μια ταινία πίστευα ότι δεν χρειαζόταν ποτέ συνέχεια, ήμουν ανοιχτός σε αυτή την εκδοχή και πίστευα ότι η βασική ιστορία αυτής της ταινίας ήταν αρκετά...
Η Γέφυρα των Κατασκόπων (2015)
Αν αγαπάτε το εσπιονάζ, θα λατρέψετε τη ταινία. Ωραίο το κλίμα, πρωτότυπο το σενάριο, χωρίς φανταχτερά ονόματα, με την εγγύηση του Στίβεν Σπίλμπεργκ. Γερασμένος ο Τομ Χανκς, πλην ωριμότερος, επικρατεί στη σκηνή στο ρόλο του δικηγόρου-απεσταλμένου. Ο πράκτορας της KGB Ρούντολφ, πήρε τελικά το όσκαρ, όχι όμως και ο Χανκς. Αξίζει να τη δείτε για πολλούς λόγους