Με το πλεόνασμα μετα-αποκαλυπτικών ταινιών που υπάρχει στον σημερινό κινηματογράφο, ο Δρόμος κάνει αυτό που πολύ λίγες ταινίες σε οποιοδήποτε είδος φαίνονται ικανές να κάνουν. Εδώ πρόκειται για μια ταινία που με τη δική της διορατικότητα αποτυπώνει τον ρεαλισμό της φρίκης ενός ολοκαυτώματος, συνδυάζοντας το απόλυτα χειρότερο δυνατό μέλλον με τα πιο βαθιά όμορφα ανθρώπινα χαρακτηριστικά...
Δεν χρειάζεται να αποκαλύψουμε τίποτα από τη πλοκή, αφού η όλη ιστορία είναι απολύτως προβλέψιμη από την αρχή μέχρι το τέλος. Αλλά ο τρόπος με τον οποίο είναι γεμάτη απίθανες καταστάσεις, σχεδόν προσβλητικά στερεότυπα και κλισέ και μια εντελώς ανέμπνευστη σκηνοθεσία, κάνουν την ταινία ανυπόφορη να την παρακολουθήσετε, εκτός αν μπορείτε να απολαύσετε ανόητες στιγμές και σκηνές....
Ο Κόμης (2023)
Μια αηδία για ανώμαλα κι ανήθικα μυαλά,η υπεροχή του τίποτα με τοποθετηση ιστορικων μορφών σε ένα μπαχαλο μπλέντερ ιδεων του ψυχασθενή πληροφοριοδότη της παγκοσμιοποιημένης καθεστηκυίας τάξης των ανόητων εφευρετών της επικείμενης κολάσεως.Δειτε την και θα με θυμηθείτε την στιγμή εκείνη.