Ο φτωχός παλιός καλός Al Pacino έχει περάσει την εποχή που μεσουρανούσε και ο Karl Urban δεν πάει παρακάτω. Η υποκριτική ήταν οριακά αποδεκτή, η ιστορία ήταν πεζή, χωρίς αγωνία και όχι πολύ έξυπνη αν και προσπάθησε τόσο σκληρά να είναι ... ω, και το τέλος - εδώ τι να πούμε - αλλά ο σκηνοθέτης έχει προφανώς αυταπάτες μεγαλοπρέπειας αν νομίζει ότι θα υπάρξει ένα Το Παιχνίδι του Δολοφόνου...
Να ξέρετε πάντα ότι όταν ο πρωταγωνιστής είναι πρώην πράκτορας της CIA ή του FBI, αυτή την ταινία την έχετε ξαναδεί! Ίσως με άλλους ηθοποιούς, ίσως γυρισμένη σε άλλο μέρος, αλλά το σενάριο είναι πάντα το ίδιο. Πραγματικά δεν έχει κάτι να μας πει ο μελλοθάνατος στη ταινία Kevin Costner και το μόνο που περιμένουμε να δούμε είναι αν στο τέλος θα πεθάνει (από φυσικά αίτια εννοείται)...
Ένα Ψάρι που το Έλεγαν Γουάντα (1988)
Είναι όντως μία πανέξυπνη ανεπανάληπτη κωμωδία της δεκαετίας του 80 την οποία την ξαναείδα σήμερα μετά από πολλά χρόνια στην ΕΡΤ2. Απολαμβάνοντας σε όλη τη διάρκεια της τους χαρακτήρες, τις ατάκες και τις αστείες καταστάσεις, δεν δίνεις καμία σημασία στην πλοκή που τελικά καμία σημασία δεν έχει. Πραγματικά πρόκειται για μία αξιολάτρευτη βρετανική κωμωδία και αν για κάποιο λόγο δεν...