Αν ήταν ένα ντοκιμαντέρ 45 λεπτών, θα έλεγα εντάξει, να το δούμε. Όταν γίνεται όμως μία ταινία διάρκειας μιάμισης ώρας... Θα πρέπει να αστειεύεστε! Η ταινία ήταν υποψήφια για 5 Όσκαρ - αυτό είναι γελοίο. Μία κλασική ταινία επιβίωσης, με έναν πρωταγωνιστή, σε ένα στατικό σημείο για 45 λεπτά. Τουλάχιστον σε ταινίες όπως ο Ναυαγός υπήρχε μία σκηνοθεσία, μία εξέλιξη και μία βασική...
Μια ταινία που μόνο Αμερικάνοι μπορούν να τη δουν και μάλιστα όχι οποιοιδήποτε, αλλά αυτοί που είναι σχετικοί με τα lobbies και την οικονομία. Θέτοντάς το αντίστροφα, αυτή η ταινία δεν είναι για κανέναν άλλον, εκτός από κάποιους Αμερικανούς! Ατέλειωτοι διάλογοι, δύσκολοι διάλογοι και έννοιες, ονόματα και ορολογίες που μόνο ένας Αμερικανός πολιτικός μπορεί να καταλάβει. Τη κλείνεις...
Η Δύναμη της Πίστης (2019)
ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ΤΑΙΝΙΑ ΜΕ ΒΑΘΥ ΝΟΗΜΑ. Μακαρι αυτη η ταινια να επιρεασει τους ανθρωπους πραγματικα και να αποδεκτουν τον θεο στην ζωη τους γιατι πραγματικα μπορει να κανει θαυματα οπως σε αυτο το παιδει αρκει να εχουμε επιμονη και πιστη σε αυτον και να ακουμπαμε πανω του οτι προβλημα εχουν. Μπραβο στους δημιουργους της και ευχομαι να αγγιξει καρδιες για πραγματικα αξιζει.