Πάντα αιχμαλωτίζομαι από την ιδέα της εξύμνησης κάποιου που η ζωή του περιστρέφεται γύρω από τους θανάτους άλλων, του οποίου η «απασχόληση» είναι να κλέβει από αυτούς που δεν έχουν λόγο σε τίποτα. Αυτό που εννοώ είναι ότι ο ήρωάς μας δεν είναι εκεί για να αποδώσει δικαιοσύνη ή ακόμα και για κάποιο μεγάλο σκοπό, είναι απλά ένας μικροαπατεώνας που τυγχάνει να είναι πιο συνηθισμένος...
Από την αρχή της ταινίας καταλαβαίνεις ότι ο ερχομός του πρώην στρατιώτη στο σπίτι της οικογένειας θα έχει άσχημη κατάληξη. Ακόμα και ο πιο άπειρος θεατής θα πέσει μέσα στις περισσότερες προβλέψεις καθώς εύκολα μαντεύεις πώς θα εξελιχθεί κάθε κατάσταση, για να μην πω κάθε σκηνή της ταινίας. Ωστόσο έχουμε δει πολύ χειρότερες εκτελέσεις παρόμοιων σεναρίων και ομολογουμένως ο dan stevens...
Σέρλοκ Χολμς 2: Το Παιχνίδι των Σκιών (2011)
Όπως κι αν το βλέπεις, αυτή η ταινία είναι αρκετά καλή. Μου άρεσε πολύ από το άνοιγμα των τίτλων μέχρι το τέλος. Τι πειράζει αν η ηθοποιία είναι λίγο υπερβολική ή αν υπάρχουν πολλές εκρήξεις και σφαίρες και βόμβες; Το τελικό αποτέλεσμα είναι μια διασκεδαστική δίωρη ταινία. Ο χαρακτήρας του Moriarty είναι αρκετά ανατριχιαστικός και παίζεται με αυτοσυγκράτηση, ο Χολμς είναι πάνω...