Δεν είχα μεγάλες προσδοκίες με το OBLIVION. Δυστυχώς δεν έκανα λάθος. αλλά τα αποτελέσματα είναι κάπως καλύτερα. Στο νέο του πρόσωπο ως ήρωας δράσης, ο Τομ έχει γίνει απλά ΤΕΛΕΙΟΣ. Είναι πάντα ο πιο συμπαθητικός, ο πιο δυνατός, ο πιο έξυπνος και ό,τι πιο ...βρίσκεις. Αυτό θα μπορούσε να λειτουργήσει για λίγο, αλλά μετά από τόσες πολλές ταινίες υπάρχει μια επανάληψη ακριβώς του...
Η Μπαλάντα της τρύπιας καρδιάς ξεπερνά όλες τις προσδοκίες και φέρνει κάτι νέο στο προσκήνιο που δεν έχει ξαναδεί ο ελληνικός κινηματογράφος. Μαύρη κωμωδία, δράμα, Noir. Ο σκηνοθέτης Γιάννης Οικονομίδης συγχωνεύει με επιτυχία όλα αυτά τα είδη σε μια ταινία που έχει εκτελεστεί και ερμηνευτεί εξαιρετικά, έτοιμη να εμπνεύσει μια νέα γενιά δημιουργών ταινιών. Η σκηνοθεσία είναι εξαιρετική...
Ταρίχευση (2006)
Μιλάμε για το απόλυτο τίποτα. Μια ηλίθια σε σενάριο ανώμαλη ταινία, πιθανόν για να κάνει εντύπωση ο σκηνοθέτης. Γεμάτο αηδιαστικές σκηνές οι οποίες δεν χρειάζονται και δεν καταλαβαίνω τον λόγο που είναι τόσο μα τόσο αηδιαστική. Να ήταν έαν splatter με zombie θα είχε νόημα. Οσκαρ βλακείας πραγματικά