Ομολογώ πως ήμουν αρκετά εντυπωσιασμένος στην αρχή, αλλά καθώς το σκέφτομαι περισσότερο συνειδητοποιώ ότι δεν είναι η σούπερ ταινία. Πρώτα από όλα, μας κάνουν αμέσως να πιστέψουμε ότι ο θάνατος της κόρης του Άρμστονγκ έχει να κάνει με το διαστημικό πρόγραμμα. Συμφωνώ, δείχνει μια ανθρώπινη πλευρά του, αλλά το να το κάνεις κέντρο στις επιθυμίες και τις φιλοδοξίες του είναι αρκετά...
Παρά τη προβλέψιμη ιστορία και τον κλισέ ρομαντισμό, μετά από ώρα και σε μεγάλο βαθμό χάρη στην εμφάνιση του νεαρού αστεριού της Josephine Langford, η ταινία θα σταθεί όρθια. Καθώς η Tessa, η Langford δηλαδή, εμφανίζεται σχεδόν σε κάθε σκηνή και με την κάμερα να βρίσκεται συνεχώς στο πρόσωπό της, μεταδίδει ένα ειλικρινές μείγμα αυτοσυγκράτησης και πείνας για νέες εμπειρίες, εμπιστοσύνης...
Συνέντευξη Με Ένα Βρικόλακα (1994)
Θεωρώ οτι πρόκειται για την πιο σοβαρή προσέγγιση ταινίας με θέμα τους βρικόλακες. Τα μεγάλα ονόματα που συμμετέχουν (που δεν ήταν τότε τόσο γνωστά - οι Ντανστ, Κρουζ και Πιτ ήταν ακόμα "πιτσιρίκια") δίνουν πράγματι μια άλλη διάσταση στο σενάριο. Για την ιστορία, οι οπαδοί του μυθιστορήματος έφεραν πολυάριθμες αντιρρήσεις, ιδιαίτερα αφού η Rice αρχικά μίλησε κατά της απόδοσης του...