Μια ταινία του Clint Eastwood είναι μερικές φορές το μόνο που χρειάζεται για να θυμόμαστε πόσο αγαπάμε τον υπέροχο κινηματογράφο και αυτό ισχύει ιδιαίτερα σε αυτήν την περίπτωση. Είναι η πραγματική ιστορία ενός 80χρονου βετεράνου πολέμου, ο οποίος, καθώς βρίσκεται χωρίς τα προς το ζην, καταφέρνει να εργαστεί για ένα μεξικάνικο καρτέλ ναρκωτικών και καταλήγει να μεταφέρει κοκαΐνη...
Το θέμα με τις ιστορίες αυτές είναι ότι είναι ιδανικές για επαναφορές ηρώων και χιούμορ... αλλά όχι ιδανικές για σοβαρές πλοκές ή χαρακτήρες. Εν πάση περιπτώσει, μου άρεσε να βλέπω τους παλιούς χαρακτήρες να επιστρέφουν και να μας διασκεδάζουν, αλλά αυτή ήταν η λιγότερο αγαπημένη μου από τις spiderman ταινίες της Marvel. Οι προηγούμενες ιστορίες, ειδικά οι πρώτες, λειτούργησαν καλά...
Το Δείπνο του Βοσκού (2020)
Μια ταινια που μπορει να μην σου φαινεται δυνατη σε σεναριο αλλα παρα πολυ δυνατη σε μηνυματα ,συναισθηματα Μια ταινια διδαχης του τροπου ζωης που πρεπει να εχουμε μεταξυ μας αλλα και μεταξυ εμας και του ΘΕΟΥ ΜΑΣ.Ε να μεγαλο μπραβο σε ολους και ενα δυνατο ευχαριστω για τα τοσα δυνατα συναισθηματα που μου χαρισαν μεσα απο την ταινια τους ΠΕΝΤΕ ΑΣΤΕΡΙΑ ΚΑΙ ΛΙΓΑ ΕΙΝΑΙ