Το απόλυτο σκουπίδι του σύγχρονου Χόλιγουντ που πήρε μια πραγματική ιστορία και την έκανε ένα τίποτα. Η ταινία είναι ένα αστείο, ο στόχος της αμαύρωσης της εικόνας του Assange είναι προφανής από την αρχή έως το τέλος. Συνεχίζει να τον απεικονίζει ως παρανοϊκό, εγωιστικό, ναρκισσιστικό, σεξουαλικό μανιακό, χειραγωγικό άτομο, που δεν έχει καμία απολύτως αρχή. Μερικές φορές τον δείχνει...
Αν και ποτέ δε μου άρεσαν τέτοια ψυχολογικά θρίλερ με πνεύματα κτλ, τη πρώτη φορά που το είδα στο σινεμά είχα μείνει άφωνος. Κάθε φορά που το βλέπω ξανά από τότε, μου κάνει εντύπωση κάθε φορά. Σκηνοθεσία, ήχος, σενάριο, όλα είναι τόσο προσεγμένα. Καμία σχέση με όλα τα υπόλοιπα εμπορικά θρίλερ-τρόμου
Django, ο Τιμωρός (2012)
Γιατί ο Quentin Tarantino είναι ένας από τους πιο εμβληματικούς σκηνοθέτες του 21ου (και του τέλους του 20ου αιώνα); Εξ αιτίας τέτοιων αριστουργημάτων. Ο Ταραντίνο αψηφά τους νόμους της ταινίας, τους πυροβολεί με τον δικό του τρόπο, όπως θέλει. Επικεντρώνεται πάντα στο είδος θρίλερ-δράσης από το Reservoir Dogs μέχρι το Inglourious Basterds. Ωστόσο, το Django Unchained είναι η πρώτη...