Για μενα η ταινια υπηρξε ποιητικη ονειρικη με υπεροχες εικονες απο θαλασσα και μεσα σε αυτη τη αμμουδια η πρωταγωνηστρια να περπατα ψαχνωντας για κοχυλια η την αλλαγη της ζωης της . Οι ανθρωποι της εποχης το επαρχιακο περιβαλον του χωριου η πληξη ενος γαμου και ο ερχομος του ερωτα μεσα σε γαλαζιο τουλι που στη συνεχεια βλεπουμε να φευγουν τα χρωμματα και να ερχεται η πραγματικοτητα...
Δεν είχα μεγάλες προσδοκίες με το OBLIVION. Δυστυχώς δεν έκανα λάθος. αλλά τα αποτελέσματα είναι κάπως καλύτερα. Στο νέο του πρόσωπο ως ήρωας δράσης, ο Τομ έχει γίνει απλά ΤΕΛΕΙΟΣ. Είναι πάντα ο πιο συμπαθητικός, ο πιο δυνατός, ο πιο έξυπνος και ό,τι πιο ...βρίσκεις. Αυτό θα μπορούσε να λειτουργήσει για λίγο, αλλά μετά από τόσες πολλές ταινίες υπάρχει μια επανάληψη ακριβώς του...
Το Δείπνο του Βοσκού (2020)
Μια ταινια που μπορει να μην σου φαινεται δυνατη σε σεναριο αλλα παρα πολυ δυνατη σε μηνυματα ,συναισθηματα Μια ταινια διδαχης του τροπου ζωης που πρεπει να εχουμε μεταξυ μας αλλα και μεταξυ εμας και του ΘΕΟΥ ΜΑΣ.Ε να μεγαλο μπραβο σε ολους και ενα δυνατο ευχαριστω για τα τοσα δυνατα συναισθηματα που μου χαρισαν μεσα απο την ταινια τους ΠΕΝΤΕ ΑΣΤΕΡΙΑ ΚΑΙ ΛΙΓΑ ΕΙΝΑΙ