Το θέμα με τις ιστορίες αυτές είναι ότι είναι ιδανικές για επαναφορές ηρώων και χιούμορ... αλλά όχι ιδανικές για σοβαρές πλοκές ή χαρακτήρες. Εν πάση περιπτώσει, μου άρεσε να βλέπω τους παλιούς χαρακτήρες να επιστρέφουν και να μας διασκεδάζουν, αλλά αυτή ήταν η λιγότερο αγαπημένη μου από τις spiderman ταινίες της Marvel. Οι προηγούμενες ιστορίες, ειδικά οι πρώτες, λειτούργησαν καλά...
Πρώτα απ' όλα είμαι οπαδός του πρώτου "Στη Πρώτη Γραμμή", μιας κι εδώ έχουμε προφανώς κάτι αντίστοιχο και μεταγενέστερο. Αναρωτιέμαι πως το The Pacific έχει πάει τόσο λάθος. Πρώτον, ανάπτυξη χαρακτήρων, δεν υπάρχει. Δεν γνωρίζουμε τους χαρακτήρες και έτσι δεν μας ενδιαφέρει όταν αρχίζουν να πεθαίνουν. Δεύτερον, αρκεί ένα πολυβόλο και οι Ιάπωνες κάνουν τα υπόλοιπα (σκοτώνονται δηλαδή)...
Το Δείπνο του Βοσκού (2020)
Εκπληκτικη ταινια ,απλη ,σε αγγιζει ψυχικα πολυ καλες ερμηνειες απο τους ηθοποιους και φυσικα η μουσικη ειναι θεικη και ανεβαζει πολυ το θεματικο επιπεδο της ταινιας.Τα εφε ειναι πολυ καλα χωρις υπερβολες ,οι διαλογοι και η εκφορα του λογου ειναι διδακτικη και τελικα το νοημα της Πιστης περναει πολυ ωραια στον θεατη νομιζοντας πως βρισκεται και ο ιδιος μεσα στην ταινια .Μπραβο σε...