Ένα εξαιρετικό ψυχολογικό θρίλερ από τον μετρ Μάρτιν Σκορσέζε, με τρεις μεγάλους ηθοποιούς (Ντι Κάπριο, Ράφαλο, Κίνγκσλει) με Χιτσκοκική ατμόσφαιρα και μια μεγάλη ανατροπή στο τέλος που μας κάνει να θέλουμε να γυρίσουμε τη ταινία από τη αρχή και να τη ξαναδούμε με τα νέα δεδομένα. Όντως, στα 3/4 της ταινίας, ενώ νομίζουμε οτι έχουμε καταλάβει τι γίνεται, τα πράγματα μπερδεύονται...
Ειλικρινά δεν βλέπω κάποιο μυστήριο, δεδομένου ότι πολλά - πάρα πολλά - αποκαλύπτονται από την αρχή. Όλη η ένταση στεγνώνει. Δεν υπάρχει δράμα στο δράμα. Η μόνη έκπληξη είναι ότι κάθε αρσενικός ρόλος είναι κι ένας υποψήφιος δολοφόνος-απατεώνας. Ακόμη και η μια μοναδική μεγάλη έκπληξη αποκαλύπτεται πολύ πριν αποκαλυφθεί. Δεν υπάρχει καμία σκέψη για το σενάριο. Η πρώτη χαζή σκηνή...
Στη Ρώμη Με Αγάπη (2012)
Σε ότι με αφορά, αυτή ήταν μια από τις καλύτερες παραγωγές του Γούντι Άλεν εδώ και χρόνια. Ασχολείται με ανθρώπους Ιταλούς και Αμερικανούς εγκλωβισμένους σε ποικίλες καταστάσεις στην αιώνια πόλη. Δεν είναι μόνο οι αστείες καταστάσεις, αλλά μπορούμε πραγματικά να καταλάβουμε πώς αυτοί οι άνθρωποι ξεφεύγουν από τις αντιπαραθέσεις για να ζήσουν μια κανονική ζωή. Από το απλό ζευγάρι...