Μιλάμε για το απόλυτο τίποτα. Μια ηλίθια σε σενάριο ανώμαλη ταινία, πιθανόν για να κάνει εντύπωση ο σκηνοθέτης. Γεμάτο αηδιαστικές σκηνές οι οποίες δεν χρειάζονται και δεν καταλαβαίνω τον λόγο που είναι τόσο μα τόσο αηδιαστική. Να ήταν έαν splatter με zombie θα είχε νόημα. Οσκαρ βλακείας πραγματικά
Ένα πρωτότυπο όνομα ταινίας, ένα ενδιαφέρον καστ ηθοποιών, και μια χημεία μεταξύ των τελευταίων, που δημιουργούν μια πραγματικά αξιόλογη προσπάθεια... Στα υπέρ της ταινίας η έμμετρη χρήση συναισθηματισμων. Ταινία κοινωνική, συνάμα κωμική, δρόμου, μα κυρίως υλικό για κοινωνικό προβληματισμό... Όλα τα χαρισματικα παιδιά, είναι παιδιά που έχουν δικαίωμα στο όνειρο... Μέσα από την προσοχή...
Ο Δικαστής (2014)
Εδώ έχουμε να κάνουμε με ένα γίγαντα του κινηματογράφου που λέγεται Ρόμπερτ Ντιβάλ, του οποίου η ηλικία όταν γυρίστηκε η ταινία ήταν 83, έχοντας ήδη τότε ξεπεράσει τα 50 χρόνια καριέρας. Αν και επίσημος πρωταγωνιστής είναι ο Ντάουνι Τζούνιορ - ο οποίος θεωρώ οτι δεν είχε, ούτε έχει το ταλέντο για τόσο δυνατές ταινίες - επισκιάζεται από το μεγαλείο του Ντιβάλ. Αν κάποιοι ξεχωρίζουν...