Βρετανικό, αρχικά χαζό φαινομενικά, χιούμορ όσο δε παίρνει! Αυτό είναι το βασικό στοιχείο της ταινίας, που θα κάνει τον θεατή ή να τη λατρέψει ή να τη κλείσει τα πρώτα τρία λεπτά! Εγώ ανήκω στη πρώτη κατηγορία καθώς λάτρεψα και το χιούμορ και τους απίστευτα έξυπνους διαλόγους του Τζόνι Ντεπ. Η ταινία είναι άριστα σκηνοθετημένη σε μαγευτικούς εσωτερικούς και εξωτερικούς χώρους της...
Εντελώς κακή ταινία, βασισμένη μόνο σε στιγμές γέλιου (άλλοτε καλές, άλλοτε άβολες), αλλά και Καθαρά στην εμφάνιση των σέξι κοριτσιών. Ειδικά της πρωταγωνίστριας, που παίζει την χαζοχαρούμενη ξανθιά που φεύγει από το πλεϊμπόι. Ταινία χωρίς αρχή και τέλος, Που χάνεται μέσα στην μετριότητα, με τρικυμία στο σενάριο. Με ανούσιες στιγμές πανηγυριών για το τίποτα, (τη στιγμή που παίζε...
Η Μέρα της Βαστίλης (2016)
Πρώτον, αυτή η ταινία μοιάζει με μια παραγωγή του εργοστασίου σκουπιδιών της Europacorp. Θα σκεφτόμουν τον Pierre Morel ή τον Louis Leterrier ως σκηνοθέτες. Ναι, μοιάζει πολύ με ένα TAKEN ή άλλα σκουπίδια από το άλλο εργοστάσιο των σκουπιδιών του Besson, όλες αυτές οι ταινίες δράσης με Αμερικανούς ηθοποιούς και διαδραματίζονται στο Παρίσι. Αν θέλουμε να είμαστε δίκαιοι, Η Μέρα της...