Αυτή η ταινία είχε πολλές δυνατότητες. Ξέρω ότι ήταν μια υπερβολική δραματοποίηση μιας πραγματικής κατάστασης, αλλά αισθάνομαι ότι θα μπορούσε να έχει δώσει πολύ περισσότερα. Υπάρχουν μέρη της ταινίας που είναι πολύ δυνατά και μπορούν να σας ενθουσιάσουν ή να αισθανθείτε απορροφημένοι από την ταινία, αλλά αυτά χάνονται γρήγορα. Το τέλος την έσωσε κάπως. Θα ήθελα πολύ να δω ένα remake...
Ένα ωραίο πορτρέτο ενός απλού ανθρώπου που η μοίρα τον πάει από τη Βόρεια Κορέα στον Νότο, παρά τη θέλησή του και τον αγώνα του να επανενωθεί με την οικογένειά του. Η ταινία επικεντρώνεται στην αγωνία του να επιστρέψει στη Βόρεια Κορέα. Η προθυμία του να απορρίψει κάθε πειρασμό της Νότιας Κορέας είναι ο τρόπος του να προστατεύεται τόσο από τις άγνωστες απολαύσεις του καπιταλισμού...
Φόνος στο Λευκό Οίκο (1997)
Έλεος πια με αυτές τις κακογραμμένες ταινίες δράσης του Γουέσλει Σνάιπς, ο οποίος έχει γίνει πάμπλουτος με τα χαμηλά στάνταρτνς του μέσου αμερικανού θεατή. Και πόσες φορές πια πρέπει να μας απασχολήσει η ζωή ενός αμερικανού προέδρου κάτω από τη σκέπη του Λευκού Οίκου; Προτιμήστε κάτι άλλο by far