Και πάλι μια ταινία new wave girl power, όπου οι αρσενικοί χαρακτήρες είναι άχρηστοι, (ο κακός βασιλιάς έχει μια μόνο σοβαρή ατάκα), αλλά ο κύριος χαρακτήρας -η πρωταγωνίστρια δηλαδή - είναι έξυπνος, δυνατός και επιδέξιος χωρίς καμία εξήγηση πως και η μόνη αμαρτία του κύριου κακού χαρακτήρα - πάλι στη πρωταγωνίστρια αναφέρομαι - είναι ότι θέλει να προστατεύσει την οικογένειά...
Ειλικρινά, μέχρι το 35ο λεπτό σχεδόν ήθελα να σταματήσω να το παρακολουθώ... Αφού άντεξα το crange κομμάτι, ωστόσο, βρήκα στοιχεία που ικανοποίησαν τον διψασμένο για αγάπη/δράμα έφηβο μέσα μου. Η ταινία είναι καλοδουλεμένη με όμορφη σκηνοθεσία και κινηματογράφηση, όμορφους ηθοποιούς που σε πείθουν για την ιστορία τους με τη χημεία τους και την εξαιρετική μουσική επιλογή που υποστηρίζει...
Ουρανοξύστης (2018)
Ήλπιζα ότι το "Skyscraper" θα ήταν στα χνάρια του "Die Hard", μιας πρωτότυπης και επικής ταινίας δράσης, όπου οτιδήποτε φαινόταν θεωρητικά ως πιθανότητα. Όμως ο Ουρανοξύστης ήταν σχεδόν το αντίθετο από όλα αυτά τα πράγματα. Ο «The Rock» δεν είχε σχεδόν καμία ευκαιρία να επιδείξει την αναμφισβήτητη γοητεία του. Το σενάριο τον εμπόδισε με κάθε τρόπο και τον παρουσίασε ως τίποτα περισσότερο...