Είδα την ταινία λίγο πριν τα μεσάνυχτα στο θέατρο, με πολύ λίγο κόσμο... προφανώς, το στυλ της ταινίας δεν είναι το γνωστό εμπορικό, που τρέχουν όλοι σαν τα πρόβατα... Τέλος πάντων, η ταινία έχει νόημα, έχει βάθος και απόκριση στον θεατή και από εκείνη την ημέρα νιώθω τα συναισθήματα της ταινίας ανεξάρτητα από τα διάφορά της προβλήματα, τα οποία συνοψίζονται στο βάθος των αγώνων...
Δεν μπορώ να φανταστώ κάποιον να παρακολουθεί αυτό το ντοκιμαντέρ χωρίς να κάνει ενδιαφέρουσες ερωτήσεις και να βρίσκει νέες προοπτικές. Στο τέλος, η ιστορία μένει μαζί σου. Και αυτή είναι η δύναμη της δημιουργίας εξαίρετων ταινιών και της αφήγησης της ιστορίας. Αυτοί οι άνθρωποι είναι άγνωστοι και οικείοι ταυτόχρονα, ανεξάρτητα από την καταγωγή τους. Είναι μια νέα όψη της βιομηχανίας...
Κονγκ: Η Νήσος του Κρανίου (2017)
Δύο χρόνια πριν, κυκλοφόρησε το "Jurassic World" και έκανε ένα συγκλονιστικό box-office 652 εκατομμυρίων δολαρίων μόνο στις Ηνωμένες Πολιτείες, παρόλο που ήταν ένα μπερδεμένο και χωρίς φαντασία σκουπίδι: μια ταινία τόσο απρόσωπη που φάνταζε μεταλλαγμένη. Ήταν μια καταθλιπτική υπενθύμιση για το πως οι ταινίες blockbuster μπορούν να "τη βγάλουν καθαρή" αν τα τέρατα είναι αρκετά μεγάλα...