Και να ο νικητής των νεανικών ταινιών για το 2012, μια 20-κάτι μουσικο-χορευτική ταινία γύρω από αντίπαλες ομάδες κοριτσιών a cappella που εξελίσεται στο κολέγιο Barden. Αν και προφανώς κινείται στα αμερικανικά πρότυπα τέτοιων ταινιών το καστ κερδίζει το κοινό καθώς τα κορίτσια ως επί το πλείστον, είναι αληθινά αστεία, περίεργα, αυθεντικά και συναρπαστικά. Η μουσική και ο χορός...
Ομολογώ πως ήμουν αρκετά εντυπωσιασμένος στην αρχή, αλλά καθώς το σκέφτομαι περισσότερο συνειδητοποιώ ότι δεν είναι η σούπερ ταινία. Πρώτα από όλα, μας κάνουν αμέσως να πιστέψουμε ότι ο θάνατος της κόρης του Άρμστονγκ έχει να κάνει με το διαστημικό πρόγραμμα. Συμφωνώ, δείχνει μια ανθρώπινη πλευρά του, αλλά το να το κάνεις κέντρο στις επιθυμίες και τις φιλοδοξίες του είναι αρκετά...
Η Ληστεία (2017)
Καθόλου κακή, την είδα σήμερα στο ΕΡΤ flix. Στην πραγματικότητα θα έλεγα ότι για γαλλική παραγωγή ήταν αρκετά καλή. Ειδικά όταν σκέφτομαι όλες αυτές τις ίδιες ανόητες αμερικανικές ταινίες του ίδιου τύπου που μας βομβαρδίζουν τις τελευταίες δεκαετίες. Οι ηθοποιοί δεν είναι ιδιαίτερα γνωστοί, ούτε μπορούμε να πούμε ότι η ταινία έχει το super σενάριο. Τρεις μικροκακοποιοί αποφασίζουν...