Το θέμα με τις ιστορίες αυτές είναι ότι είναι ιδανικές για επαναφορές ηρώων και χιούμορ... αλλά όχι ιδανικές για σοβαρές πλοκές ή χαρακτήρες. Εν πάση περιπτώσει, μου άρεσε να βλέπω τους παλιούς χαρακτήρες να επιστρέφουν και να μας διασκεδάζουν, αλλά αυτή ήταν η λιγότερο αγαπημένη μου από τις spiderman ταινίες της Marvel. Οι προηγούμενες ιστορίες, ειδικά οι πρώτες, λειτούργησαν καλά...
Διασκεδαστικό αλλά απογοητευτικό. Είναι μια ταινία B κατηγορίας για ένα άτακτο, περιπετειώδες, λεσβιακό, οδικό ταξίδι, κάτι μεταξύ κωμωδίας-δράματος. Έχει μερικά αστεία κομμάτια, αλλά δεν είναι τόσο διασκεδαστικό και αστείο όσο νόμιζα ότι θα ήταν. Είναι μια ευχάριστη αντίθεση σε σχέση με τις περισσότερεςσοβαρές ταινίες που κυκλοφορούν αυτή τη στιγμή. Η ταινία είχε αυτές τις μεταβάσεις...
Ένας Γάτος που τον Έλεγαν Μπομπ (2016)
Ο ήρωάς μας, ένας νεαρός τοξικομανής στο στάδιο της απεξάρτησης, βρίσκει έναν γάτο ο οποίος θα του αλλάξει τη ζωή, προς το καλύτερο φυσικά. Μην υποθέσετε οτι λόγω του γάτου η ταινία είναι για παιδιά. Πρόκειται για μια ιστορία περισσότερο για μεγάλους παρά για μικρούς. Χαριτωμένη αλλά και δραματική, καλογυρισμένη, με ωραία μουσική, διαδραματίζεται στο πάντα συννεφιασμένο Λονδίνο....