Λοιπόν θα σας πω την άποψη μου ως 17αρης που την έβλεπε πρώτη φορά. Η αρχη ήταν κάπως περίεργη και δεν σε έπειθε για πολλά. Όταν όμως πήγαν στην Βοστόνη υπήρχε τόση ένταση που οριακά δεν ήθελες να χάσεις ούτε δευτερόλεπτο. Επίσης με ενόχλησε λίγο το γεγονοσ οτι το happy end ήρθε πολύ αργά (τελευταιο λεπτο) και κόπηκε αρκετά απότομα. Θα προτιμούσα να είχε αλλά 3 λεπτά και να έδειχνε...
Η ταινία θυμίζει πολύ την ταινία του 1987 "Ελπίδα και Δόξα", μόνο που εκείνη η ταινία ήταν πολύ καλύτερη. Στην πραγματικότητα, αυτή η ταινία μου θύμισε πολλά από τα είδη ταινιών που κυκλοφόρησαν στα τέλη της δεκαετίας του '80 και σε όλη τη δεκαετία του '90, επιτυχημένες και ευχάριστες ταινίες με δόλωμα για Όσκαρ. Παρόλα αυτά, ο σκηνοθέτης Branagh συγκέντρωσε ένα συνεργείο καλών...
Ο Δρόμος (2009)
Με το πλεόνασμα μετα-αποκαλυπτικών ταινιών που υπάρχει στον σημερινό κινηματογράφο, ο Δρόμος κάνει αυτό που πολύ λίγες ταινίες σε οποιοδήποτε είδος φαίνονται ικανές να κάνουν. Εδώ πρόκειται για μια ταινία που με τη δική της διορατικότητα αποτυπώνει τον ρεαλισμό της φρίκης ενός ολοκαυτώματος, συνδυάζοντας το απόλυτα χειρότερο δυνατό μέλλον με τα πιο βαθιά όμορφα ανθρώπινα χαρακτηριστικά...