Επιτρέψτε μου να ξεκινήσω λέγοντας ότι αυτή δεν είναι μια «εύκολη» ταινία. Το Ναχίντ είναι ένα ωραίο παράθυρο στη ζωή μιας γυναίκας στην ιρανική κοινωνία, αλλά είναι επίσης ένας ευαίσθητος προβληματισμός για τα διλήμματα και τις κρίσεις που έχουμε να αντιμετωπίσουμε κατά τη διάρκεια της ζωής μας, ανεξάρτητα από τον πολιτισμό μας. Υπάρχει ένα είδος καταπιεστικής ατμόσφαιρας σε αυτή...
Με ένα απίστευτο καστ μεγάλων ονομάτων, πρόκειται σαφώς για τη καλύτερη ρομαντική κομεντί του 2009 και για μένα προσωπικά, από τις καλύτερες από το 2000 και μετά. Εξερευνώντας τις σχέσεις ζευγαριών σε παράλληλες ιστορίες, αναδεικνύει τον διαχρονικό προβληματισμό για το πως γίνονται, εξελίσσονται και τελειώνουν, έχοντας παράλληλα ένα πολύ πρωτότυπο τίτλο που σου κινεί την περιέργεια...
Όλα τα Λεφτά του Κόσμου (2017)
Θα μπορούσε να ήταν ένα ανθρώπινο δράμα μεγάλης έντασης, αντί να είναι μια ταινία φτιαγμένη με προθέσεις που δεν αποκαλύπτονται ποτέ. Παραπλανητική για τον πραγματικό κόσμο, όσον αφορά την παραγωγή ταινιών, είναι απολύτως αποδεκτό να κάνει οτιδήποτε για να παρασύρει τους θεατές. Πιθανώς οι άνθρωποι του μάρκετινγκ πίστευαν ότι μια λεπτομερής κοπή ενός αυτιού μπορεί να το πετύχει...