Ο σκηνοθέτης Budreau κάνει μια πολύ ασυνήθιστη προσέγγιση στο θρίλερ της ομηρίας κάνοντας μια ταινία που δεν είναι πραγματικά τόσο συναρπαστική. Δε μοιάζει με το Σκυλίσια Μέρα με τον Αλ Πατσίνο, αλλά περισσότερο σε μια μελέτη χαρακτήρα του οποίου το έγκλημα κατέληξε να αλλάξει όχι μόνο την κατανόηση της εγκληματικής ομηρίας, αλλά και της σύγχρονης λαϊκής γλώσσας. Ο καθένας ξέρει...
Μια τυπική ιστορία ρομαντισμού και κωμωδίας, χωρίς τίποτα καινούριο αλλά οι ερμηνείες είναι αξιοπρεπείς και ακόμα κι αν δεν συμπεριλαμβάνεται στον αγαπημένο μου τύπος ταινιών, βρήκα τον εαυτό μου να τη βρίσκει ικανή να κρατήσει το ενδιαφέρον μου καθώς τη παρακολουθούσα. Η Άννα Φάρις και η Εύα Λονγκόρια είναι πολύ καλές εδώ, αλλά ο Eugenio Derbez είναι ακόμα καλύτερος, αρκετά αστείος...
Η Κατάρα του Πράσινου Σκορπιού (2001)
Εδώ έχουμε μια διασκεδαστική ιστορία εγκλήματος που διαδραματίζεται το 1939 με ωραία ατμόσφαιρα και χρώματα και το γνωστό εκκεντρικό χιούμορ του Γούντι Άλεν. Αν δεν έχετε δει την ταινία, θα αναρωτιέστε ίσως τι είναι αυτός ο Πράσινος Σκορπιός... Λοιπόν, ο τίτλος όπως θα καταλάβετε, μικρή σημασία έχει. Αν σας αρέσουν οι κόντρες μεταξύ ανδρών και γυναικών, θα τη λατρέψετε καθώς ο Άλεν...