Μόλις τέλειωσε η ταινία, αποφάσισα να της δώσω μια φρικτή κριτική. Ήταν βλακώδης, σχεδόν απαράδεκτη. Οι ατάκες ήταν τόσο αδιάφορες, η ηθοποιία φρικτή ... Λατρεύω τον Όουεν Γουίλσον και τον Βινς Βον , αλλά αυτό ήταν απλώς οδυνηρό να το παρακολουθήσω. Η πλοκή ήταν γελοία προβλέψιμη. Δεν υπήρχε σχεδόν καμία «σύγκρουση» ή ανατροπή. Κακή παραγωγή ... πολλά μεγάλα ονόματα στην ταινία...
Η Ναυμαχία ή αλλιώς, όταν ο κινηματόγραφος παύει να είναι τέχνη και γίνεται παιχνίδι. Να πούμε για το ταλέντο της Ριάνα; Να πούμε για τον καπετάνιο Λίαμ Νίσον; Για το σενάριο; Ως μοναδική πρωτοτυπία - ίσως άστοχη - είναι η μεταφορά του ομώνυμου παιχνιδιού στη μεγάλη οθόνη , την οποία δε μπορούμε να χειροκροτήσουμε. Τα γραφικά είναι καλά για το 2010, αλλά τίποτα άλλο. Ακόμα μια ταινία...
Terra (2015)
Καθώς μεγαλώνω, αποκτώ περισσότερη εμμονή με την πολιτική, τη θρησκεία και τα χρήματα. Συχνά αναρωτιέμαι γιατί, εμείς ως άνθρωποι έχουμε δημιουργήσει μια κοινωνία βασισμένη στον φόβο και συνεχίζουμε να την επιβάλλουμε σε κάθε πολιτισμό που διαφέρει από τον δικό μας. Υπάρχει θεός ή μπορούμε να βασιστούμε μόνο στον εαυτό μας για να ζήσουμε μια ζωή κυνηγώντας έναν τρόπο να βγάλουμε...