Και να ο νικητής των νεανικών ταινιών για το 2012, μια 20-κάτι μουσικο-χορευτική ταινία γύρω από αντίπαλες ομάδες κοριτσιών a cappella που εξελίσεται στο κολέγιο Barden. Αν και προφανώς κινείται στα αμερικανικά πρότυπα τέτοιων ταινιών το καστ κερδίζει το κοινό καθώς τα κορίτσια ως επί το πλείστον, είναι αληθινά αστεία, περίεργα, αυθεντικά και συναρπαστικά. Η μουσική και ο χορός...
Η Ναυμαχία ή αλλιώς, όταν ο κινηματόγραφος παύει να είναι τέχνη και γίνεται παιχνίδι. Να πούμε για το ταλέντο της Ριάνα; Να πούμε για τον καπετάνιο Λίαμ Νίσον; Για το σενάριο; Ως μοναδική πρωτοτυπία - ίσως άστοχη - είναι η μεταφορά του ομώνυμου παιχνιδιού στη μεγάλη οθόνη , την οποία δε μπορούμε να χειροκροτήσουμε. Τα γραφικά είναι καλά για το 2010, αλλά τίποτα άλλο. Ακόμα μια ταινία...
Η Έξοδος: Θεοί και Βασιλιάδες (2014)
Το ψηφιακό στίγμα του Ridley Scott για το βιβλικό έπος έγινε πρωτοσέλιδα to 2014, όταν ο σκηνοθέτης κατηγορήθηκε για ρατσισμό για την χρήση λευκών δυτικών ηθοποιών στους κύριους ρόλους μιας ιστορίας από τη Μέση Ανατολή / Βόρεια Αφρική. Ο Scott απάντησε δηλώνοντας ότι αυτό ήταν θέμα οικονομικής αναγκαιότητας, επιμένοντας ότι δεν θα μπορούσε να χρηματοδοτήσει την ταινία αν είχαν πρωταγωνιστήσει...