Αν αγαπάτε το εσπιονάζ, θα λατρέψετε τη ταινία. Ωραίο το κλίμα, πρωτότυπο το σενάριο, χωρίς φανταχτερά ονόματα, με την εγγύηση του Στίβεν Σπίλμπεργκ. Γερασμένος ο Τομ Χανκς, πλην ωριμότερος, επικρατεί στη σκηνή στο ρόλο του δικηγόρου-απεσταλμένου. Ο πράκτορας της KGB Ρούντολφ, πήρε τελικά το όσκαρ, όχι όμως και ο Χανκς. Αξίζει να τη δείτε για πολλούς λόγους
ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΗ,ΚΑΘΗΛΩΤΙΚΗ,ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΙ ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΑ ΤΗ ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ ,ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΒΓΑΖΕΙ ΣΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥ ΕΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΠΕΡΑΣΕΙ ΠΑΙΔΙΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΔΥΣΚΟΛΑ,ΤΟ ΠΟΣΟ ΠΙΣΩ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΕ ΠΑΕΙ Ο ΠΕΡΙΓΥΡΟΣ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ,ΝΑ ΣΕ ΚΡΑΤΗΣΕΙ ΔΕΣΜΙΟ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗ ΣΕ ΑΦΗΝΕΙ ΝΑ "ΠΕΤΑΞΕΙΣ" ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΠΟΣΟ ΔΥΝΑΜΗ ΣΟΥ ΔΙΝΕΙ ΕΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΝΑ ΒΓΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗ ΛΑΣΠΗ.ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ...
Ταρίχευση (2006)
Μιλάμε για το απόλυτο τίποτα. Μια ηλίθια σε σενάριο ανώμαλη ταινία, πιθανόν για να κάνει εντύπωση ο σκηνοθέτης. Γεμάτο αηδιαστικές σκηνές οι οποίες δεν χρειάζονται και δεν καταλαβαίνω τον λόγο που είναι τόσο μα τόσο αηδιαστική. Να ήταν έαν splatter με zombie θα είχε νόημα. Οσκαρ βλακείας πραγματικά