Το να είσαι φτωχός από επιλογή είναι πολύ διαφορετικό από το να είσαι φτωχός από ανάγκη. Το "Η Χώρα των Νομάδων" δεν είναι κακή ταινία, αλλά είναι πολύ υποκριτική ή τουλάχιστον μια πολύ αφελής ταινία. Οι περισσότεροι από τους ανθρώπους που «ταξίδευαν» και κατακτούσαν τη Δύση το έκαναν αυτό όχι λόγω της επιθυμίας για περιπέτεια αλλά λόγω των τρομερών συνθηκών που ζούσαν. Απλώς ήλπιζαν...
Σε ένα μετα-αποκαλυπτικό τοπίο, ένας πατέρας με τον γιό του προσπαθούν να επιβιώσουν. Εξαιρετικά σκηνοθετημένη, μια δραματική ιστορία επικεντρωμένη στη σχέση των δύο πρωταγωνιστών σε ένα απόλυτα εχθρικό περιβάλλον, με κάποιες απαραίτητες σκηνές σκληρής βίας, κρατά σε επαγρύπνηση τον θεατή και συγκινεί με τη τραγικότητά της. Να τη δείτε, το προτείνω ανεπιφύλακτα
Greyhound: Η Μάχη του Ατλαντικού (2020)
Ήταν απλώς μέτρια, κάτι που αντικατοπτρίζεται στη βαθμολογία μου με 3 αστέρια, η οποία μάλιστα νομίζω ότι είναι γενναιόδωρη. Υπήρχε μια μικρή προσπάθεια σε οποιοδήποτε είδος ανάπτυξης χαρακτήρων. Ο Χανκς έχει κάποιο είδος ερωτικού ενδιαφέροντος που υπονοείται, αλλά μέχρι εκεί. Νόμιζα ότι επρόκειτο να χτίσουν κάποιο δεσμό μεταξύ του καπετάνιου και του μαύρου μάγειρα του, αλλά αυτό...