Τα πρώτα 50 λεπτά αυτής της δίωρης ταινίας έχουν αρκετά ενδιαφέροντα σημεία όπου κυριαρχούν τα ειδικά εφέ. Βλέπουμε κάθε είδους ακραίων καιρικών καταστροφών που είναι εξαιρετικά δραματικά και εντυπωσιακά - ειδικά για το 2004 - ακόμα κι αν δεν έχουν νόημα. Μετά από τη χιονοθύελλα και το ψύχος, η ταινία καταλήγει σε μια ιστορία ειδυλλίου και επιβίωσης δύο εφήβων που παίζουν οι Jake...
Διεφθαρμένοι αστυνομικοί παγιδεύουν έναν συνεργάτη τους ο οποίος αδίκως φυλακίζεται. Εκείνος δραπετεύει και προσπαθεί να αποδείξει την αθωότητά του. Κλασικό χολιγουντιανό σενάριο με τη πρωτοτυπία οτι η μισή ταινία είναι γυρισμένη στον 20ο όροφο ενός ξενοδοχείου, όπου ο ήρωας διαπραγματεύεται το μέλλον του. Έχει δράση, έχει αγωνία, αλλά δε ξεφεύγει πολύ από τον μέσο όρο των σύγχρονων...
Το Παιχνίδι Του Δολοφόνου (2017)
Ο φτωχός παλιός καλός Al Pacino έχει περάσει την εποχή που μεσουρανούσε και ο Karl Urban δεν πάει παρακάτω. Η υποκριτική ήταν οριακά αποδεκτή, η ιστορία ήταν πεζή, χωρίς αγωνία και όχι πολύ έξυπνη αν και προσπάθησε τόσο σκληρά να είναι ... ω, και το τέλος - εδώ τι να πούμε - αλλά ο σκηνοθέτης έχει προφανώς αυταπάτες μεγαλοπρέπειας αν νομίζει ότι θα υπάρξει ένα Το Παιχνίδι του Δολοφόνου...