Η αλήθεια είναι ότι έχει γίνει εξαιρετική δουλειά στα γραφικά, τα οποία είναι πολύ αληθοφανή. Εκτός ίσως από τη σκηνή του Τζόνσον και της γυναίκας του μέσα στο φουσκωτό στο πλημμυρισμένο Σαν Φρανσίσκο, όπου φαίνεται η ένθεση των χαρακτήρων στη σκηνή. Εκτός από αυτό, δεν υπάρχει κινηματογραφικά τίποτα άλλο να προσέξουμε, καθώς σενάριο, πλοκή, ηθοποιία είναι παντελώς αδιάφορα
Δύσκολα πήρα την απόφαση να τη δω κι ακόμα πιο δύσκολα αφότου είδα το τρέιλερ. Δε λέω, να υποστηρίξουμε τις ελληνικές παραγωγές, αλλά μέχρι ένα σημείο. Ομολογουμένως το καστ αποτελείται από πολλά και μεγάλα ονόματα, όπως συνηθίζεται στις νέες ελληνικές κωμικές ταινίες, αλλά υπάρχει σοβαρή έλλειψη σεναρίου, κινηματογραφικής σοβαρότητας και έξυπνου χιούμορ. Δεν θα σας κρύψω οτι είδα...
Ο Άλλος Μου Εαυτός (2011)
Μετα δυσκολίας μπορώ να χαρακτηρίσω την ταινία οικογενειακή, αφού το σενάριο πείθει ηλικίες με μονοψήφιο νούμερο. Ούτε και ο προφανής συμβολισμός της κούκλας πείθει. Προφανώς στην Αμερική το μοτίβο δουλεύει, αφού πληρώθηκαν τόσα μεγάλα ονόματα για να συμμετέχουν. Θα την έβλεπα μόνο παραμονή Χριστουγέννων το μεσημέρι με τη μικρή μου κόρη στα πρόθυρα ύπνου. Τίποτα παραπάνω