Από τις φορές που αναρωτιέσαι γιατί βλέπεις κάποια ταινία. Το θέμα δημοφιλές και γνωστό, αλλά ο Γκοτζίλα ελαφρώς παραποιημένος, οι Μπρόντερικ και Ρενό απλά υπάρχουν. Τα εφέ ικανοποιητικά για το 1998 αλλά τα υπόλοιπα είναι για κλάμματα. Ξεκινώντας από νωρίς με τα τεράστια γελοία ίχνη του Γκοτζίλα στο έδαφος και τους ανόητους διαλόγους του Κέβιν Νταν με τον Μπρόντερικ. Ένα ρομάντσο...
Βασίζεται στην αληθινή ιστορία ενός νεαρού εισαγγελέα από τη Φρανκφούρτη που ονομάζεται Johann Radmann (Alexander Fehling). Συναντά έναν επιζώντα του Άουσβιτς και έναν δημοσιογράφο που θέλουν να προσαγάγουν τους δράστες των φρικαλεοτήτων που πραγματοποιήθηκαν εκεί. Το πρόβλημα είναι ότι η Γερμανία φαίνεται ότι θέλει να ξεχάσει τα μαύρα σημάδια του παρελθόντος και υπάρχουν παντού...
Το Μεγάλο Κόλπο (2008)
Κανονικά δεν βλέπω κανένα τρέιλερ πριν δω κάποια ταινία, οπότε έτσι μπορώ να έχω ανοιχτό μυαλό για το τι πρόκειται να δω. Η ταινία με εξέπληξε ευχάριστα και παρόλο που δεν θα κερδίσει κανένα Όσκαρ, θεωρώ οτι η ηθοποιία ήταν καλή, με κάποια πρόσωπα που θα αναγνωρίσετε. Μπορεί να μην έχει μεγάλη απήχηση εκτός του Ηνωμένου Βασιλείου, ωστόσο είναι μια καλή (βασισμένη στην πραγματικότητα)...