Το δράμα είναι υποτιμημένο, η ένταση είναι λεπτή και οι χαρακτήρες είναι και οι δύο ξεχωριστοί και πιστευτοί. Ειδική μνεία για την Κρίστεν Στιούαρτ, που καταφέρνει να είναι δώδεκα πράγματα ταυτόχρονα - τραγική αλλά όχι αξιολύπητη, δυνατή, γοητευτική, αστεία, ασυνήθιστα σέξι και χωρίς κανένα από τα κλισέ συσχετισμένο με οποιαδήποτε από τις διαβόητες ψυχικές ασθένειες του Χόλιγουντ....
Μια τυπική ιστορία ρομαντισμού και κωμωδίας, χωρίς τίποτα καινούριο αλλά οι ερμηνείες είναι αξιοπρεπείς και ακόμα κι αν δεν συμπεριλαμβάνεται στον αγαπημένο μου τύπος ταινιών, βρήκα τον εαυτό μου να τη βρίσκει ικανή να κρατήσει το ενδιαφέρον μου καθώς τη παρακολουθούσα. Η Άννα Φάρις και η Εύα Λονγκόρια είναι πολύ καλές εδώ, αλλά ο Eugenio Derbez είναι ακόμα καλύτερος, αρκετά αστείος...
Το Μούτρο: Η Επιστροφή (2016)
Προφανώς το Χόλιγουντ δεν έχει καμία καινούρια ιδέα. Πώς αλλιώς να εξηγήσω αυτήν την ταινία; Έχουμε έναν "συνταξιούχο" εκτελεστή - δάσκαλο πολεμικών τεχνών που ζει μια ήσυχη ζωή και δεν θέλει να αναλάβει άλλη αποστολή. Ένας κυβερνητικός πράκτορας - πρώην φίλος τον εξαναγκάζει να επιστρέψει για να λύσει κάποιες "εκκρεμότητες" και εκείνος θα σκοτώνει κακούς πράκτορες - δολοφόνους...