Ναι, πρόκειται για μία μοναδική ταινία βασισμένη σε ένα πολύ έξυπνο σενάριο, κλειδί του οποίου είναι οι 7δυμες αδερφές που ενσαρκώνει η Νούμι Ραπάς. Συμφωνώ ότι το δυστοπικό φόντο της ταινίας έχει επαναληφθεί εκατοντάδες φορές στο παρελθόν όπως επίσης και η αγωνία της εξουσίας για τον έλεγχο της μάζας. Και μιλάμε για ταινίες όπως το 1984 ή το Metropolis που γυρίστηκαν πάρα πολλές...
Πάντα αιχμαλωτίζομαι από την ιδέα της εξύμνησης κάποιου που η ζωή του περιστρέφεται γύρω από τους θανάτους άλλων, του οποίου η «απασχόληση» είναι να κλέβει από αυτούς που δεν έχουν λόγο σε τίποτα. Αυτό που εννοώ είναι ότι ο ήρωάς μας δεν είναι εκεί για να αποδώσει δικαιοσύνη ή ακόμα και για κάποιο μεγάλο σκοπό, είναι απλά ένας μικροαπατεώνας που τυγχάνει να είναι πιο συνηθισμένος...
Σε 60 Δευτερόλεπτα (2000)
Εδώ έχουμε να κάνουμε με μια διασκευή του σεναρίου της πρωτότυπης και ομώνυμης ταινίας του 1974. Ο Νίκολας Κέιτζ με πολύ μαλλί ακόμα, δεν μπορεί να πει καν πειστικά τις ατάκες του και η σκηνική του παρουσία ταιριάζει περισσότερο σε αυτή ενός κομπάρσου παρά πρωταγωνιστή. Όπως για παράδειγμα συμβαίνει χαρακτηριστικά στη σκηνή έξω από εστιατόριο που δούλευε η μητέρα του, όπου συζητά...