Κλασική περίπτωση φθίνουσας πορείας ενός sequel. Όχι πως το πρώτο Hangover ήταν τίποτα ιδιαίτερο (ακόμα μια ιστορία ενός τρελού bachelor), αλλά τέλος πάντων μέσα στη τρέλα του είχε μια πρωτοτυπία. Δύο χρόνια αργότερα βγήκε το Hangover 2 με σαφώς μικρότερη επιτυχία και δύο χρόνια αργότερα αυτό εδώ, το οποίο πάτωσε. Και δεν εννοώ στις εισπράξεις, γιατί εκεί πήγε σχετικά καλά (αυτό...
Καθ όλη τη διάρκεια της ταινίας επικρατεί ένα πέπλο μυστηρίου. Η ατμόσφαιρα σκηνοθετικά είναι συνεχώς μελαγχολική και βαριά, ακόμα και απόχρωση της εικόνας είναι σε παλ, μουντά χρώματα. Ομολογώ πως ακόμα και μέχρι 10 λεπτά πριν το τέλος ήμουν συνεχώς ευχάριστα προβληματισμένος για το πως θα εξελιχθεί και κάθε λεπτό είχε την έντασή του και την αγωνία του. Ο Λίαμ Νίσον δεν μας έχει...
Τα Παιδιά Των Ανθρώπων (2006)
Τι να πρωτοθαυμάσει κανείς σε αυτή τη ταινία... Τον εξαιρετικό Κλάιβ Όουεν στη καλύτερη εποχή της μέχρι τώρα καριέρας του; Το απίστευτο (διασκευασμένο) σενάριο που έχει τα πάντα, από δράμα μέχρι επιστημονική φαντασία; Το καταπληκτικό μοντάζ με το καταπληκτικό μονόπλανο που διαδραματίζεται μέσα στο αυτοκίνητο; Σκηνοθεσία; Φωτογραφία; Ένα πραγματικό κινηματογραφικό έπος, ατυχές δυστυχώς...