Μια χαριτωμένη ιστορία ενός σύγχρονου σούπερ ήρωα, που από μέθυσος και καταστροφικός, γίνεται ο κλασικός αγαπημένος από τον κόσμο ήρωας. Η ταινία ξεκινά καλά (όσο καλά μπορεί να ξεκινά μια ταινία που ο σούπερ ήρωας είναι ο Γουίλ Σμιθ), αλλά κάπου στη μέση, όταν αποδεικνύεται ότι και η Σαρλίζ Θέρον είναι αντίστοιχα του ίδιου είδους σούπερ ηρωίδα με τον Χάνκοκ, τα πράγματα μπερδεύουν...
Αν σας άρεσε το πρώτο Ψηλό Κορίτσι, θα απολαύσετε μάλλον και τη συνέχεια. Έχει σχεδόν τον ίδιο καστ και τον ίδιο διασκεδαστικό τόνο που είχε η πρώτη ταινία. Αλλά κατά τη γνώμη μου, αυτή εδώ κόβει μερικές από τις πιο έντονες άκρες της πρώτης ταινίας και κάνει τους χαρακτήρες πιο ήπιους και χαλαρούς. Οι ηθοποιοί πολύ μέτριοι, αλλά ας πούμε οτι κάνουν τη δουλειά τους. Αλλά το σενάριο...
Django, ο Τιμωρός (2012)
Γιατί ο Quentin Tarantino είναι ένας από τους πιο εμβληματικούς σκηνοθέτες του 21ου (και του τέλους του 20ου αιώνα); Εξ αιτίας τέτοιων αριστουργημάτων. Ο Ταραντίνο αψηφά τους νόμους της ταινίας, τους πυροβολεί με τον δικό του τρόπο, όπως θέλει. Επικεντρώνεται πάντα στο είδος θρίλερ-δράσης από το Reservoir Dogs μέχρι το Inglourious Basterds. Ωστόσο, το Django Unchained είναι η πρώτη...