Aleksandr Antonov - Ταινίες
Μια ταινία μπορεί να αφήσει αισθήματα με πολλούς τρόπους - χαρά, λύπη, έκπληξη ή οτιδήποτε άλλο - αλλά ο κοινός παρονομαστής των καλών είναι ότι όταν σβήνουν τα φώτα, νιώθεις ικανοποιημένος, οτι άξιζε το ταξίδι. Δεν ένιωσα όμως έτσι όταν τελείωσε η ταινία. Ναι, το νόημα το πιάσαμε: ένας ντετέκτιβ που ασχολείται με μια υπόθεση δολοφονίας μπορεί να αποκτήσει εμμονή. Είναι το βάρος...
Είναι πολύ διαφορετικό από αυτό που διαφημίζεται ή αυτό που περιμένουν οι θεατές. Με μια πρώτη ματιά μοιάζει με θρίλερ, και έχει τις προϋποθέσεις ενός καλού θρίλερ, αλλά είναι απλώς ένα σκοτεινό επώδυνο και μερικές φορές σκοτεινά χιουμοριστικό δράμα που έχει στοιχεία θρίλερ σε στιγμές. Είμαι αρκετά σίγουρος οτι αν σας άρεσε το "Καμιά πατρίδα για τους μελλοθάνατους", θα σας αρέσει...
The Pacific (2010)
Πρώτα απ' όλα είμαι οπαδός του πρώτου "Στη Πρώτη Γραμμή", μιας κι εδώ έχουμε προφανώς κάτι αντίστοιχο και μεταγενέστερο. Αναρωτιέμαι πως το The Pacific έχει πάει τόσο λάθος. Πρώτον, ανάπτυξη χαρακτήρων, δεν υπάρχει. Δεν γνωρίζουμε τους χαρακτήρες και έτσι δεν μας ενδιαφέρει όταν αρχίζουν να πεθαίνουν. Δεύτερον, αρκεί ένα πολυβόλο και οι Ιάπωνες κάνουν τα υπόλοιπα (σκοτώνονται δηλαδή)...