Με ένα απίστευτο καστ μεγάλων ονομάτων, πρόκειται σαφώς για τη καλύτερη ρομαντική κομεντί του 2009 και για μένα προσωπικά, από τις καλύτερες από το 2000 και μετά. Εξερευνώντας τις σχέσεις ζευγαριών σε παράλληλες ιστορίες, αναδεικνύει τον διαχρονικό προβληματισμό για το πως γίνονται, εξελίσσονται και τελειώνουν, έχοντας παράλληλα ένα πολύ πρωτότυπο τίτλο που σου κινεί την περιέργεια...
Η αλήθεια είναι ότι έχει γίνει εξαιρετική δουλειά στα γραφικά, τα οποία είναι πολύ αληθοφανή. Εκτός ίσως από τη σκηνή του Τζόνσον και της γυναίκας του μέσα στο φουσκωτό στο πλημμυρισμένο Σαν Φρανσίσκο, όπου φαίνεται η ένθεση των χαρακτήρων στη σκηνή. Εκτός από αυτό, δεν υπάρχει κινηματογραφικά τίποτα άλλο να προσέξουμε, καθώς σενάριο, πλοκή, ηθοποιία είναι παντελώς αδιάφορα
Τα Παιδιά Των Ανθρώπων (2006)
Τι να πρωτοθαυμάσει κανείς σε αυτή τη ταινία... Τον εξαιρετικό Κλάιβ Όουεν στη καλύτερη εποχή της μέχρι τώρα καριέρας του; Το απίστευτο (διασκευασμένο) σενάριο που έχει τα πάντα, από δράμα μέχρι επιστημονική φαντασία; Το καταπληκτικό μοντάζ με το καταπληκτικό μονόπλανο που διαδραματίζεται μέσα στο αυτοκίνητο; Σκηνοθεσία; Φωτογραφία; Ένα πραγματικό κινηματογραφικό έπος, ατυχές δυστυχώς...