Η Ναυμαχία ή αλλιώς, όταν ο κινηματόγραφος παύει να είναι τέχνη και γίνεται παιχνίδι. Να πούμε για το ταλέντο της Ριάνα; Να πούμε για τον καπετάνιο Λίαμ Νίσον; Για το σενάριο; Ως μοναδική πρωτοτυπία - ίσως άστοχη - είναι η μεταφορά του ομώνυμου παιχνιδιού στη μεγάλη οθόνη , την οποία δε μπορούμε να χειροκροτήσουμε. Τα γραφικά είναι καλά για το 2010, αλλά τίποτα άλλο. Ακόμα μια ταινία...
Από την αρχή της ταινίας καταλαβαίνεις ότι ο ερχομός του πρώην στρατιώτη στο σπίτι της οικογένειας θα έχει άσχημη κατάληξη. Ακόμα και ο πιο άπειρος θεατής θα πέσει μέσα στις περισσότερες προβλέψεις καθώς εύκολα μαντεύεις πώς θα εξελιχθεί κάθε κατάσταση, για να μην πω κάθε σκηνή της ταινίας. Ωστόσο έχουμε δει πολύ χειρότερες εκτελέσεις παρόμοιων σεναρίων και ομολογουμένως ο dan stevens...
7 Ευχές (2000)
Ο Fraser μας έχει συνηθίσει σε τέτοιου είδους ελαφρές χαζοκωμωδίες. Σε αυτήν εδώ πρωταγωνιστεί σε ένα πολύ παλιό και χιλιοπαιγμένο σενάριο, αυτό στο οποιο πουλάει την ψυχή του στο διάβολο. Χαριτωμένη και εύπεπτη η ταινία, μας βοηθάει να περάσουμε ευχάριστα τη μιάμιση ώρα που διαρκεί. Πανέμορφη η Ελίζαμπεθ Χάρλεϊ (αυτή και η Κίρα Νάιτλι νομίζω ότι είναι οι πιο όμορφες ηθοποιοί του...