Ο πόλεμος έχει σχεδόν τελειώσει, πιθανότατα μέσα σε 2-3 εβδομάδες και υπάρχουν μόνο 5 τύποι σε ένα άρμα μάχης που εξουδετερώνουν όσους από τους Γερμανούς έχουν μείνει. Και ξαφνικά τα πάντα εξαρτώνται από αυτούς. Συγκεκριμένα, μια μονάδα με μάγειρες και μηχανικούς μένει ανυπεράσπιστη και, αν χτυπηθεί από τους Γερμανούς, ολόκληρη η μεραρχία θα διαλυθεί. Και όλοι γνωρίζουμε τι θα μπορούσε...
Μιλάμε για το απόλυτο τίποτα. Μια ηλίθια σε σενάριο ανώμαλη ταινία, πιθανόν για να κάνει εντύπωση ο σκηνοθέτης. Γεμάτο αηδιαστικές σκηνές οι οποίες δεν χρειάζονται και δεν καταλαβαίνω τον λόγο που είναι τόσο μα τόσο αηδιαστική. Να ήταν έαν splatter με zombie θα είχε νόημα. Οσκαρ βλακείας πραγματικά
Στη Ρώμη Με Αγάπη (2012)
Σε ότι με αφορά, αυτή ήταν μια από τις καλύτερες παραγωγές του Γούντι Άλεν εδώ και χρόνια. Ασχολείται με ανθρώπους Ιταλούς και Αμερικανούς εγκλωβισμένους σε ποικίλες καταστάσεις στην αιώνια πόλη. Δεν είναι μόνο οι αστείες καταστάσεις, αλλά μπορούμε πραγματικά να καταλάβουμε πώς αυτοί οι άνθρωποι ξεφεύγουν από τις αντιπαραθέσεις για να ζήσουν μια κανονική ζωή. Από το απλό ζευγάρι...