Λοιπόν, η ταινία αυτή ήταν όντως ένα ταξίδι, αλλά όχι με την καλή έννοια - η ταινία με πρωταγωνιστή τον Patrick Swayze δεν είναι αριστούργημα, αλλά σε σύγκριση με αυτήν, είναι ένα αριστούργημα ψυχαγωγίας υψίστης τάξης... Αυτό το ριμέικ ή η επανεμφάνιση ή οτιδήποτε άλλο είναι, απλώς είναι κακό από κάθε άποψη. Δεν υπάρχουν αξιαγάπητοι χαρακτήρες, μόνο τυχαία βία, και τα υπόλοιπα...
Οι χαρακτήρες του Billy και του Freddy δεν είναι τόσο ενδιαφέροντες όσο ήταν στην πρώτη ταινία. Η ρομαντική πλοκή του Φρέντυ είναι πολύ τυπική και μάλλον αδιάφορη. Η όλη ιστορία είναι πολύ προβλέψιμη όπως και τα πάντα για όλους τους κακούς. Η συγγραφή αυτής της ταινίας φταίει. Κανένας από τους κακούς δεν αισθάνεται πραγματική απειλή ακόμα και με την καταστροφή και τα κίνητρά του....
Μετά τη Λουτσία (2012)
Η δεύτερη σημαντικότερη συνεισφορά του Μεξικού στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών του 2012 είναι μια ασυνήθιστα καλή δήλωση του Μεξικού κατά του εκφοβισμού με έναν πειραματικό τρόπο, σε σκηνοθεσία του Michel Franco. Μπορεί να υποστηρίξετε ότι οι καταστάσεις που εξελίσονται εδώ φτάνουν στο άκρο αλλά ο κινηματογράφος έχει την ικανότητα να χρησιμοποιεί αυτό το μαγικό εργαλείο μόνο...