Πρώτα απ' όλα είμαι οπαδός του πρώτου "Στη Πρώτη Γραμμή", μιας κι εδώ έχουμε προφανώς κάτι αντίστοιχο και μεταγενέστερο. Αναρωτιέμαι πως το The Pacific έχει πάει τόσο λάθος. Πρώτον, ανάπτυξη χαρακτήρων, δεν υπάρχει. Δεν γνωρίζουμε τους χαρακτήρες και έτσι δεν μας ενδιαφέρει όταν αρχίζουν να πεθαίνουν. Δεύτερον, αρκεί ένα πολυβόλο και οι Ιάπωνες κάνουν τα υπόλοιπα (σκοτώνονται δηλαδή)...
Ένα πολύ έξυπνο δημιούργημα. Και οι δύο ερμηνείες των πρωταγωνιστών δείχνουν μια περίπλοκη, μερικές φορές συγκρουόμενη ανθρωπότητα με συγκινητικό και προκλητικό τρόπο. Ο Χόπκινς, ως ο ακαδημαϊκός Βενέδικτος XVI που συνειδητοποιεί ότι δεν αισθάνεται πλέον ικανός - για διάφορους λόγους - να παραμείνει Ποντίφικας και ο Pryce ως Καρδινάλιος Μπερογκόλιο με τον οποίο έχει ελάχιστα κοινά...
Ραούφ (2016)
ο μικρος ραουφ ψαχνει να αγορασει ενα ροζ μαντηλι για να το χαρισει στη ζανα που αγαπουσε ομως δεν το βρηκε .οταν ΣΚΟΤΩΘΗΚΕ η ζανα οραουφ γεμισε το φερετρο με ροζ λουλουδια....ετσι τελειωσε το ΡΟΖ.καλο ταξιδι ραουφ και ζανα μαζι με ΡΟΖ.........ΙΣΩΣ ΣΤΟΝ ΑΛΛΟ ΚΟΣΜΟ ΒΡΕΙ ΤΟ ΜΑΝΤΗΛΙ ΜΑΖΙ ΜΕ ΡΑΟΥΦ.....