Να ξεκινήσουμε ανάποδα, λέγοντας πως η ταινία είναι πάρα πολύ καλή σε όλα της. Περιληπτικά, μετά το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, ένα ζευγάρι Βρετανών πάει να μείνει στη Γερμανία, στο σπίτι ενός Γερμανού, του οποίου το σπίτι έχει επιταχθεί. Εκεί δημιουργείται μια απροσδόκητη σχέση της Βρετανής γυναίκας με τον Γερμανό. Το πιο δυνατό σημείο της ταινίας , είναι μακράν οι ερμηνείες....
Ο Τζον Κραζίνσκι ως πρωταγωνιστής δεν θα έπρεπε να παίζει σε τέτοιου είδους ταινίες. Φαίνεται πιο μαλθακός, πιο baby face, δε κολλάει πουθενά με τους υπόλοιπους σκληροτράχηλους στρατιώτες, κάποια ρομαντική κωμωδία θα του ταίριαζε καλύτερα. Αν κάτι αξίζει σε αυτή τη ταινία, είναι οι μάχες μεταξύ των αμερικανών και των ισλαμιστών, οι οποίες είναι πολύ αληθοφανείς και καλά δοσμένες...
Η Επιστροφή (2015)
Τελειωμό δεν έχουν τα βάσανα του Λεονάρντο Ντι Κάπριο, αφού θα γλυτώσει από τον θάνατο από τους Ινδιάνους, από μια αρκούδα, από τον Φίτζεραλντ, από Γάλλους μισθοφόρους, από το κρύο, από Ινδιάνους ξανά, από πνιγμό, από μια πτώση σε γκρεμό, από τον Φίτζεραλντ ξανά, και από Ινδιάνους ξανά (ακριβώς με αυτή τη σειρά). Η υπερβολή της αθανασίας του ωστόσο, με δίδαγμα την αέναη προσπάθεια...