Επιτρέψτε μου να ξεκινήσω λέγοντας ότι αυτή δεν είναι μια «εύκολη» ταινία. Το Ναχίντ είναι ένα ωραίο παράθυρο στη ζωή μιας γυναίκας στην ιρανική κοινωνία, αλλά είναι επίσης ένας ευαίσθητος προβληματισμός για τα διλήμματα και τις κρίσεις που έχουμε να αντιμετωπίσουμε κατά τη διάρκεια της ζωής μας, ανεξάρτητα από τον πολιτισμό μας. Υπάρχει ένα είδος καταπιεστικής ατμόσφαιρας σε αυτή...
Για μενα η ταινια υπηρξε ποιητικη ονειρικη με υπεροχες εικονες απο θαλασσα και μεσα σε αυτη τη αμμουδια η πρωταγωνηστρια να περπατα ψαχνωντας για κοχυλια η την αλλαγη της ζωης της . Οι ανθρωποι της εποχης το επαρχιακο περιβαλον του χωριου η πληξη ενος γαμου και ο ερχομος του ερωτα μεσα σε γαλαζιο τουλι που στη συνεχεια βλεπουμε να φευγουν τα χρωμματα και να ερχεται η πραγματικοτητα...
Εννιά Ζωές (2016)
Σαφώς χαριτωμένη και ικανοποιητική για το κοινό στο οποίο απευθύνεται. Μια κλασική ιστορία ανταλλαγής χαρακτήρων μετά από κάποιο ατύχημα, καλού εναντίον κακού και συνειδητοποίησης οτι η οικογένεια είναι το πιό σημαντικό πράγμα στη ζωή. Πετυχημένα - ίσως με κάποια υπερβολή - τα animations της γάτας, χωρίς απαιτήσεις οι ρόλοι για τους Κέβιν Σπέισι και Τζένιφερ Γκάρνερ. Γενικά μια...