Γιατί κάθε φορά που υπάρχει μια νέα επιτυχημένη ταινία, θα πρέπει μετά από λίγο να κάνουν μια συνέχεια της; Το "Δεν έχω ξεχάσει το περσινό καλοκαίρι" επαναλαμβάνει σχεδόν τα πάντα από το πρωτότυπο, συν/πληνκάποια μέλη του καστ. Ελπίζω απλώς να μην κάνουν άλλη μια ταινία του στυλ "Ξέρω τι έκανες". Όχι μόνο δεν υπάρχει τίποτα που μπορούν να προσθέσουν στην ιδέα, αλλά και ο τίτλος...
Schwarzenegger is back! Επιτέλους μια ταινία του με τις ριζές της στη δεκαετία του '90, όταν ο Σβαρτσενέγκερ έσπαγε τα ταμεία με τις πρώτες του κωμικές ταινίες δράσεις. Η τελευταία πολύ καλή του εμφάνιση, συνοδεία ευχάριστων και ευφάνταστων χαρακτήρων, σε ένα πολύ καλό σενάριο μιας ομάδας επαρχιωτών που καλούνται να τα βάλουν με έναν βαρώνο ναρκωτικών. Έξυπνο χιούμορ, πολύ δράση...
Το Κόκκινο Σπουργίτι (2018)
Το Κόκκινο Σπουργίτι δεν είναι αυτό που φαίνεται και αυτό είναι πραγματικά καλό. Επανενωμένη με τον σκηνοθέτη Φράνσις Λόρενς, η Τζένιφερ Λόρενς φέρνει την πρωταρχική δύναμη σε αυτό το κρύο και σκληρό θρίλερ. Δεν είναι μια ταινία δράσης, καθώς δεν έχει σχεδόν καμία ροή δράσης, αλλά είναι ένα έξυπνο και μελετημένο πολιτικό δράμα. Είναι μία από αυτές τις λίγες ενδιαφέρουσες περιπτώσεις...