Ο Jenkins σκηνοθετεί την προσαρμογή του μυθιστορήματος του '70 του James Baldwin και αυτή γίνεται μια κινηματογραφική ιστορία αγάπης που ακούει την καρδιά, με μια σκληρή αλλά τρυφερή αλήθεια που με άφησε να κλαίω και να χαμογελάω. Πρόκειται για μια καταπληκτική ταινία, τόσο οσμηρή όσο αισθησιακή, διασυνδέοντας αδιάκριτα κοινωνικά ρεαλιστικά θέματα προκατάληψης, καταπίεσης και φυλάκισης...
Πόσες φορές δηλαδή πρέπει να δούμε την ίδια ιστορία με έναν σούπερ πρώην πράκτορα, τον οποίο οι πρώην δικοί του προσπαθούν να βρουν αλλά εκείνος καταφέρνει πάντα να ξεφεύγει; Και πόσες φορές πρέπει να δούμε τον πιρς μπρόσναν να το κάνει αυτό; Το ίδιο σενάριο επαναλαμβάνεται από τη δεκαετία του 70 σε αμέτρητες σειρές και ταινίες. Αν έχεις δει τη σειρά των ταινιών του bourne, τις...
Η Ζωή Είναι Ωραία (1997)
Υπέροχη ταινία. Η καλύτερη της τελευταίας 25ετίας! Από σύλληψη, παίξιμο, σενάριο, ένα θαύμα! Σε κάνει και γελάς, αλλά συγχρόνως σε συγκινεί τόσο γλυκά... Τέτοιες ταινίες σπανίζουν! Η δε μουσική του ανεπανάληπτη. Η συνεργασία Πιοβάνι - Μπενίνι έκανε το θαύμα της! Θα την έχω δει πάνω από δέκα φορές!